21 Nisan 2012 Hayalbaz Sahnede..
Biraz KoyuBeyaz…

Daha hiçbirşeyin bilinmedigi,oratada küçük ve insani kaygılar dısında bi sorun olmadıgı,ilk dönemlerde bile insanın canını acıtan ve o dönemlerden bize kalan tek bişey vardı…Üç harfi ugruna ne gözyasları döküldü,ne sözler söylendi,kimbilir kaç kişi hayatına son verdi bu yüzden….Herkes onun hakkında sorular sordu,merak etti, uzakta durdu bazıları,yanına yaklaşmaya dahi korkanlar oldu, ama en sonunda o geldi ve buldu onları da…Geldi insanın içine en güzel ve en acı kelimelerin anlamlarını yerleştirdi ve gitti….Arkasında sadece ve sadece hüzün kaldı.

Adı”Aşk”….Bu hayattaki bütün renkleri karartan ve alsında bi anda herşeyi renklendiren.Dedim ya üzerine ne sözler söylendi,şiirler yazıldı,kimisi ise hiçbişey yapmadan sadece gözyaşlarını akıttı sessizce gitmesini bekledi gitmesini istemeden….kimi onun boşlugunda sallandırdı kendini…Bizimse gözlerimize o’nun gözyasları düştügünden beri agzımızdan eksik olmadı melodiler….Söylenilemeyen her ne varsa,anlatılamayan ,tamamlanamayan ve eksik olan,melodilerde aradık.

İşte. ilk gözyası aktıgında gözlerden,kararır bütün renkler bir daha hiç eskisi gibi canlanamamak üzere….Ama her zaman siyah beyaz degildir hayat….Rengarek olmamıza musade etmese de o’ndan sonra,tecrübelerimizin rengini verir herşeye….Biraz kirli,biraz eski,biraz hüzünlü bi koyubeyaz.